„Z Nim idę do pracy, z Nim idę na rekreację (…). Nigdy nie jestem sama, bo On mi jest stałym towarzyszem”. (Dzienniczek 318)
Pierwszego maja obchodzimy w Polsce Święto Pracy. Rzadziej mówi się, że jest to również wspomnienie Świętego Józefa Rzemieślnika, patrona osób pracujących. On jest dla nas wzorem rzetelności, uczciwości i pracowitości. To św. Józef utrzymywał Świętą Rodzinę z pracy swoich rąk i z pewnością uczył tego Jezusa.
Papież Leon XIII ustanawiając to wspomnienie chciał zaakcentować szczególną godność i znaczenie pracy. To nasz obowiązek już od czasów pierwszych rodziców: “Jahwe Bóg wziął człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał” (Rdz 2, 15). Gdy przeżywamy to zadanie jako posłannictwo, mamy możliwość ogromnego rozwoju. Praca staje się szkołą wielu cnót, takich jak wytrzymałość, solidarność, cierpliwość, męstwo, odwaga i ład, współpraca, współzawodnictwo.
Święty Jan Paweł II również wielokrotnie przywoływał św. Józefa mówiąc o pracowitości. 1 maja 2002r na audiencji generalnej na placu św. Piotra wspominał: „W pewnym sensie można powiedzieć, że poprzez pracę człowiek staje się bardziej człowiekiem. Dlatego pracowitość jest cnotą.” Niech więc św. Józef będzie nam wzorem prawdziwego życia, harmonijnie wypełnionego pracą i odpoczynkiem.
—————————————————–
Siostro Faustyno ucz nas przeżywania każdej chwili z Jezusem. Pomóż nam dostrzegać, że On pragnie być nam stałym towarzyszem, również wtedy, gdy pracujemy czy odpoczywamy. Wtedy każda chwila dnia stanie się modlitwą.
Dodaj komentarz