„Co ty widzisz w rzeczywistości, dusze te widzą przez wiarę. O, jak bardzo Mi jest miła ich wielka wiara. Widzisz,[że] choć na pozór nie ma we Mnie śladu życia, to jednak w rzeczywistości ono jest w całej pełni i to w każdej Hostii zawarte; jednak abym mógł działać w duszy, dusza musi mieć wiarę. O, jak miła Mi jest żywa wiara. ”
(Dzienniczek 1420).
W czwartek po niedzieli Trójcy Przenajświętszej obchodzimy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Tego dnia zatrzymujemy się nad tajemnicą realnej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Jest to wyjątkowa okazja do przyznania z wiarą, że Bóg jest z nami pod postacią chleba. Konstytucja o liturgii świętej mówi, że Eucharystia to „sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, uczta paschalna, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały”. (Konstytucja o liturgii nr 47)
Najświętszy Sakrament jest bezcennym darem, ponieważ sam Bóg pragnie w Nim przychodzić do naszych serc, pragnie jednoczyć się z nami najściślej jak tylko się da! Daje nam swoje Ciało i Krew byśmy mogli żyć z Nim nieustannie. W Ewangelii według św. Jana czytamy: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. (J 6, 55-56) Natomiast do św. Faustyny Jezus powiedział: Patrz, duszo, dla ciebie założyłem tron miłosierdzia na ziemi, a tym tronem jest tabernakulum, i z tego tronu miłosierdzia pragnę zstępować do serca twego. (Dzienniczek 1485)
Przychodźmy przed Najświętszy Sakrament jak Siostra Faustyna z ogromną miłością i wiarą w żywą obecność Jezusa Eucharystycznego, wtedy Bóg będzie mógł działać w naszych sercach.
Hostio święta, w której zawarte jest Ciało i Krew Pana Jezusa, jako dowód nieskończonego miłosierdzia ku nam, a szczególnie ku biednym grzesznikom. Ufam Tobie!
Dodaj komentarz