I staje się niepojęty cud miłosierdzia Twego, o Panie: Słowo staje się Ciałem, Bóg zamieszkał z nami, Słowo Boże – Miłosierdzie Wcielone. Podniosłeś nas do swego Bóstwa przez swe uniżenie; jest to zbytek Twej miłości, jest to przepaść Twego miłosierdzia. (…) jesteś nam Bogiem, a my Twym ludem. Jesteś nam Ojcem, a my Twe dzieci z łaski; niech się sławi miłosierdzie Twoje, żeś raczył zstąpić do nas (Dzienniczek 1745).
Niepojęty cud Bożego Miłosierdzia, Bóg stał się człowiekiem. Wszechmogący i nieskończony Pan całego wszechświata zstąpił na ziemię do ubogiej stajenki i oddał się w ręce swego stworzenia, a wszystko po to, by obdarzyć nas swoim Miłosierdziem. Niech ta prawda ciągle na nowo nas zachwyca i przybliża do Jezusa. Miłość zamieszkała wśród nas!
Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony.
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice Nieskończony.
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami.
A Słowo ciałem się stało,
i mieszkało między nami.